Een korte kennismaking met de groep

Op 13 mei, een zonnige woensdagmiddag, hadden we afgesproken met de hele Gambia-groep.
Eerst zaten de begeleiders even samen om alle praktische en financiële kanten te bespreken. Sofie van de begeleidende organisatie MJA had een gedetailleerde planning opgemaakt zodat we weten wat, wanneer en hoe moet gebeuren. Nu, we gaan naar Afrika dus veel zullen we ter plaatse moeten aanpassen of improviseren.
Daarna trokken we naar het Damiaaninstituut waar de leerlingen op ons stonden te wachten. Gezien het goede weer konden we ons buiten op een grasveldje installeren. De meisjes van Sancta Maria en de jongens van het Damiaaninstituut stelden zichzelf voor zodat iedereen weet wie zijn reisgenoten zijn. Kelly Schippers, die ons voor MJA in Gambia zal begeleiden, liet de leerlingen een denkoefening maken om verschillen in zienswijzen en culturen duidelijk te maken.Daarna kregen we bezoek van Geert Mertens, verslaggever van Het Laatste Nieuws, die ons wat vragen stelde en enkele foto’s nam. Zijn artikel zal je binnenkort ook op deze blog kunnen lezen.Na het maken van enkele praktische afspraken, zoals het erg vroege vertrekuur, namen we afscheid.
De volgende keer dat we weer allemaal samen zullen zijn is op 19 juni, onze vertrekdatum. Het aftellen is nu echt begonnen!

Stijn Verbinnen

Link naar de foto's

Gambia

Klik op de afbeelding om naar de foto's door te gaan.

Een prachtige ervaring

Een prachtige ervaring die we allemaal zullen meedragen voor de rest van ons leven. Zo
kun je ons verblijf in Gambia misschien het best omschrijven.

We hebben tijdens onze reis het echte Afrika mogen ontdekken. Zowel de prachtige zijde, met zijn ongerepte natuur, zijn stiltes, de vriendelijke bevolking, … als zijn schaduwzijde, waarbij we werden geconfronteerd met armoede, gebrekkige nutsvoorzieningen en met onze eigen hang naar luxe en comfort.

Maar ik denk dat we met trots kunnen zeggen dat we een klein verschil hebben kunnen maken… al is het dan op micro-niveau.

Het doel van onze reis was een speeltuig monteren en plaatsen in een klein dorpje, niet ver van de hoofdstad Banjul. Het ging om een kleuterschool, bestaande uit één gebouw met twee leslokalen, zonder speeltuigen of enige vorm van recreatie voor de kinderen.

De plaatsing van het toestel ging vlot. Ook al omdat de DIA-leerlingen hulp kregen van hun collega’s van Little Trees. Het was hartverwarmend om de blijdschap te zien op de gezichten van de kleuters, eens de klus geklaard was. Hun vreugde liet niemand onberoerd.

Na afloop hebben we op onze thuisbasis een afscheidsfeest gegeven voor de leerlingen en het personeel van de school. Het werd een heel gezellige avond met lekker eten en drinken, waarbij emailadressen werden uitgewisseld, zodat we zeker contact kunnen blijven houden met de mensen met wie we 14 dagen intensief hebben samengewerkt.

Deze reis was voor iedereen een succes, en we hopen dan ook dat we volgend jaar kunnen terugkeren om opnieuw zo’n project uit te werken.

Bedankt aan iedereen die ons gesteund of op eender welke manier geholpen heeft, dankzij jullie zijn we allemaal een ervaring, en de kinderen van de kleuterschool een speeltuig rijker…



Andy, Jorne, Karen, Jasper, Björn, Glenn, Jonas, Thomas, Bob, Sofie en Brecht.

Foto's

Dag 10, 11 en 12

Dag 10, Vrijdag 20 juni

Na een stevig ontbijt vertrokken we naar de school om onze beloofde voetbalwedstrijd te spelen. We moesten nog eventjes wachten want onze tegenspelers hadden nog even examen. Dus begonnen wij alvast maar aan de opwarming.

Plots stond het schoolplein vol met leerlingen, allemaal supporters van de Gambiaanse ploeg en wij … wij hadden onze Bob. Let the games begin! Met kapitein Andy en als trainer/speler starten we de match. Thomas zette meteen een scherpe sprint naar voor met gevolgd door een pas naar Andy, Andy schuift op naar voor, maar balbezit voor de tegenspeler. Thomas kruipt naar voor en tikt de bal weg, past naar Jonas, deze schuift naar voor schiet en schiet op doel, maar miste net! De bal wordt uitgetrapt. Bob stopt de bal voor z’n neus, snelle pas naar Jonas, maar hij verliest de bal. De tegenspeler doet een stevige counter en scoort, 1- 0 voor de Gambianen.
De wedstrijd vorderde en het werd al snel 2-0 voor de Gambianen. Vlak voor het einde maakte snelle Bob er nog een 2-1 van. Wat een wedstrijd, iedereen was doodop door het warme weer.

Na de match gingen we normaal gezien verder werken aan het speeltoestel, maar de elektriciteit viel uit en konden we de accu van de schroefmachine niet meer opladen, ook de kolomboormachine werkte dus niet meer.
Op de middag weer rijst met vis en een paar worteltjes. Jonas had een hevige hongeraanval gekregen na zo’n wedstrijdje voetbal.

We vertrokken nu naar de souvenirs winkeltjes, Bob ging samen met nog een paar leerlingen naar het internetcafé. De rest probeerde de prijzen van de souvenirs steeds meer naar beneden te krijgen.
De dagen vliegen allemaal hier heel snel voorbij en alles komt mooi tot z’n recht. We hebben hier al veel van hun cultuur en hun leefgewoontes kunnen opsnuiven. Gambia is een heel aangename plaats en ik denk dat we het hier allemaal wel een beetje gaan missen. We hebben ook elkaar beter leren kennen, niet als leraar -leerling, maar als één hechte groep. Daarom is Gambia, THE SMILING COAST!

Deze avond is het tijd om uit te gaan, om het nachtleven van Gambia te verkennen.
De plaats;van dit hele gebeuren is discotheek Totties, waar men uitsluitend R’nB, hiphop of reggea draait.

We kwamen binnen, bestelden snel een drankje en ‘beetje bij beetje’ vertrokken we allemaal richting de dansvloer.
Het werd een heel gezellige avond, waarbij Thomas de enige was die in de smaak viel bij de plaatselijke vrouwen.
Een goede nachtrust hadden wed nu wel verdient. En Thomas, die zal wel goed dromen deze nacht.

Dag 11, Zaterdag 21 juni

We werden wakker, zoals gewoonlijk. We aten ons ontbijt, zoals gewoonlijk. We gingen naar de garage, zoals … we niet altijd gewoon waren. Alle straten stonden onder water door de hevige regenval (lees: storm) van vannacht. We hebben rare dingen moeten doen om al deze modderpoelen te ontwijken.

Aangekomen aan de school werkten we verder aan het speeltuig. Ondertussen haalde Jonas en Sofie; een katrol, een emmer, enkele touwen, moeren, twee draadstangen én een ‘nieuwe’ rugzak voor Bjorn omdat bij z’n kleine rugzak de ritssluiting het had begeven. De anderen maakten intussen de zitjes en het tafeltje voor op het grote plateau. Ook nog werden alle verbindingen verstevigd met draadstangen. De kleine platformpjes waren nu ook af.
Nog 1 dagje goed doorwerken en de hele constructie is klaar. We vragen ons alleen af, of het wel gaat lukken om deze zware constructie tot bij de kleuterschool te krijgen. De directeur heeft ons beloofd om alles te regelen qua vervoer.

Dag 12, Zondag 22 juni

Omdat het vandaag zondag is, werkten we niet aan de speeltuin, maar gingen we met Ibrahim naar het Abuko natuurpark. Daar aangekomen wandelden we door een soort van jungle.Een dicht begroeide bos met heel veel prachtige fauna en flora. Apen, vogels, hagedissen, hyena’s, …, teveel om op te noemen eigenlijk.
We wandelden terug het natuurpark uit en reden verder naar Lamin Lodge, een grootwatergebied met heel veel Gambiaanse boten en zeiljachten. Maar eerst gingen we terras binnenin de vorm van een paalwoning. Daar aten we ons buikje rond en deden we achtera enkele interviews om te weten te komen hoe iedereen de Gambia -reis beleefde
Iedereen vertelde zijn of haar mening over de reis van Gambia. Wat waren de hoogtepunten van je reis? Wat vond je minder en wat eet je eerst als je thuis bent? Wat vond je van begeleiding? En nog zo van die moeilijke vragen.
Jasper, Jonas, Andy, Glenn, Sofie en Bjorn gingen een tochtje maken met de boot. De rest wachtte ons terug aan de oever op.We kwamen spijtig genoeg geen nijlpaard of zeekoe tegen maar het uitzicht was wel prachtig. We vaarden langs de mangroves en dat was hier niet mis. In deze mangroves komen de vogels voor de zon.
Wederom een prachtige ervaring rijker, hier in the Gambia.

Door Bjorn Torfs

Nog enkele foto's

Ik had graag nog enkele foto's meer op de site willen zetten, maar door problemen met het internet was dit helaas niet mogelijk. Na het weekend zal ik nog eens een poging ondernemen.

Alvast bedankt voor de vele reacties.

Tot later

Dag 6, 7, 8 en 9

Dag 6, maandag 16 juni

Onze 2de dag in Jimbana park.Vandaag stonden we iets later op, wegens slaapgebrek. We aten een goed ontbijt en namen al ons materiaal terug mee. Bjorn en Jasper kochten een djembe. De rest van de groep gingen deze later kopen omdat er hier maar vier stuks waren. We vertrokken eerst naar een kleuterschool in het kleine dorpje, Backalarr. Daar lieten we wat spullen zoals petten, zonnebrillen en kleurpotloden achter. De directeur was ons daar heel erg dankbaar voor, we mochten zelfs in zijn gastenboek onze naam schrijven.

Niet veel later vertrokken we naar de plaats van Kunta Kinte gevangen was genomen, naar het slaveneiland met kanonnen en dikke kasteelmuren. De slaven werden met een boot naar dit eilandje gebracht. De slaven konden hun vrijheid terug winnen door naar de overkant te zwemmen, maar dit was dan een zwemlengte van drie mijl, met sterke golven … dus werd het allemaal hun dood. Met een boot zijn we dan naar het eiland gegaan en een gids leide ons rond op het eiland. Het was machtig om hier rond te lopen en te beleven hoe deze slaven hadden moeten afzien, verschrikkelijk!

Na een bezoek aan het eiland stond een bezoek aan het slavenmuseum op het programma. Daar zagen we ook enkele foto’s en schilderijen van de slaven. En een miniatuur fort, geweren van toen, boeien,… .Na dit bezoek reden nu een heel lang stukje langs de ‘bolderweg’ en kwamen daar veel kleine kinderen tegen die geld en drinken kwamen vragen. We kwamen terug aan het haventje om terug op de ferry te stappen. Brecht liet zijn dierbare sandalen even poetsen en maken. De zwarte man vroeg 200 Dalasi, er ontstond bijna een knokpartij toen Brecht ‘maar’ 100 Dalasi gaf. We reden de ferry op met de bus van Ibrahim en vaarden terug naar Banjul, de hoofdstad van The Gambia.
Na een korte rit richting Kerr Sering hebben we onze eigen potje nog gekookt om daarna vermoeid ons bedje in te kruipen.

Slaapwel!

Dinsdag 17, juni dag 7

Rond 6 uur in de morgen hoorde je de moskee al bezig, heel gelovige mensen. Jasper en Jorne hoorden zelfs iemand die zijn tanden aan het poetsen was met een schuurborstel, achteraf bleek dat het een soort van vogel was. Maar voor de meesten was het geen probleem om terug in slaap te raken. We aten een goede tapalapa en merkten dat Thomas zijn chocopot al leeg was op vier dagen.
In de voormiddag gingen we werken aan het project
We treden het schooltje binnen, legden onze rugzak in de bureau van de schooldirecteur en staken onze handen uit de mouwen, … .
Nu begonnen we met het in elkaar zetten van de kader en de steunen. Er werd ook nog wat hout verzaagd en geschaafd. Alles gebeurd met de hand en neemt veel tijd in beslag.

Bjorn deed het schaafwerk, Thomas, Jonas en Jorne het zaagwerk en de rest was monteur. Er was ook nog hout bijgehaald en er was dus nog veel werk.
Het schroeven was ook een zware bezigheid, Jasper had zo maar even een paar schroeven in deze harde houtsoort met de hand er in gedraaid. Het middageten kwam er aan en we aten witte rijst met kool en een ‘licht sausje. Nadat we onze tong geblust hadden reden we met een bus terug naar de Kerr Sering.
Een deel ging zwemmen maar Bjorn en Glenn besloten om in de appartementen te blijven.

Na het zwemmen stapten we naar een restaurant. Bjorn en Brecht kwamen er ook aan om te eten maar Glenn had nog wat buikpijn, dus bleef hij maar in het appartement. We aten daar een smakelijke menu en ook nog als dessert een ijsje.

Na een lekkere maaltijd reden we terug naar de Kerr sering om daar nog wat bij de praten, te kaarten en … te slapen.

Woensdag 18, juni dag 8

We verblijven nu al één week en die is dus al voorbij gevlogen. Het leven gaat hiet traag, maar de tijd gaat veel te snel.
Na een stevig ontbijt is het tijd om verder te werken aan de speeltuin. We stapten naar de garage om daar een bus te nemen. De bussen hadden geen benzine meer, een klein benzineprobleem, maar dat werd al snel opgelost en er kwam dan toch nog een bus aan.

We werkten verder aan het project en er kwamen al veranderingen aan onze speeltuin, de grote planken vloer raakte zo goed als af, de steunbalken waren klaar en alles werd gezaagd, geschaafd en geschuurd met de middelen die we hadden. De schuurband van de machine was namelijk gebroken! Dus moest er met de hand geschuurd worden. Jorne monteerde nog enkele kleine platforms, de meerderheid was aan het schuren, Bjorn en Brecht waren de mannen van het schaven en Jorne die van de schaafmachine. s’ Middags aten we, wat een verassing, rijst met kool en vis. Na het eten hebben we een uurtje doorgewerkt om daarna richting zwembad te vertrekken.
Maar …, toen we wilden vertrekken en onze rugzakken wilden nemen merkte Brecht dat zijn rugzak weg was. Reispas, malariapillen, mp3-speler, boxen, zwemshort en al z’n geld. Nee, dit was geen grap van de leerlingen. We leggen normaal al onze rugzakken in het kantoor van de schooldirecteur, maar het slot van de deur was weg, dus kon iedereen die wilde, naar binnen glippen. Morgen gaat Brecht naar het consulaat om alles in orde te maken.

We reden met een busje richting het zwembad waar we gisteren waren geweest. Bjorn, Bob, Brecht en Glenn gingen daar voor de eerste maal naartoe en wisten nog niet wat hen te wachten stond. Een mooi ovalen zwembad stond hen op te wachten. Zoals de vorige keer moest iedereen een drankje nemen om gratis te kunnen zwemmen. Wat een zwembad.
Na een verfrissende duik was het tijd om onze lege magen terug te gaan vullen
We gingen ook weer naar het restaurantje waar we gisteren waren gaan eten.We aten onze ‘tonnekes’ vol zodat er geen plaats meer was voor een dessert. We vertrokken terug naar ons verblijf voor een welverdiende nachtrust.

Donderdag 19 juni, dag 9

We stonden allemaal op, de ene al wat beter dan de andere, een paar met maagpijn, maar dat ging wel over na een pilletje. Brecht moest vandaag naar het consulaat om al het papierwerk in orde te laten maken. We wandelden naar de garage (vertrekplaats van de kleine busjes) om daar te vertrekken naar de school waar we ons project kunnen afwerken. We konden niet allemaal in één bus dus splitsten we in twee groepjes. Het tweede groepje dat wilde vertrekken had even pech. De bus kreeg plots een klapband, een hele lap rubber van de band af. Dus namen ze snel een ander busje.

Vandaag gingen we normaal voetballen met de leerlingen van Gambia, maar nu de rugzak van Brecht weg wilden ze niet meer, uit respect, dus voetballen we morgen. De schooldirecteur was volop bezig met het in orde te maken van deze diefstal, ruim geschat zat er in de rugzak een waarde van zo’n 1000€ in. Een heel spijtige zaak.

Dus werkten we verder aan ons project. Vandaag maakten we de inkepingen in het onderstel dat in de grond moest komen. We zaagden de uitsparingen weg en bewerkten vervolgens met de beitel de uitsparing verder uit. Jorne heeft vandaag letterlijk en figuurlijk, het zweet uit z’n lijf gewerkt. Hij was de man die het schaafmachientje de baas kon. De rest monteerde de plateau zodat die met z’n pootjes op de grond kon staan.
Het project begint al wat vorm te krijgen, maar het vervoeren naar de kleuterschool, ja, dat blijft nog een groot vraagteken.
We bevestigden ook al een miniplateau aan de grote met enkele schroeven. Morgen vervolgen de andere drie.

Na het middageten kwam Ibrahim ons oppikken om de ‘Sandplover’ te rijden. Een hut op het strand waar je heel goedkoop, maar heel lekker kan eten.

Bjorn en Thomas waren aan het relaxen en andy speelde met Ibrahim met de kaarten. Een tijdje later kwamen Brecht en Sofie van het consulaat met verslag dat ze de papieren in orde gingen maken.
Jasper en Bjorn gingen krabben proberen te vangen, een spel waar je heel veel geduld voor moet hebben.

Na een tijdje kwam ons avondmaal op de tafel. Samen met een beetje kattengezang, ja het zat daar echt vol met Afrikaanse katten in het restaurantje.
Jasper, Bjorn en Jorne gingen enkele krabben proberen te vangen.
Jasper was als het ware Indiana Jhones! Hij ging op krabbenjacht terwijl Bjorn en Jorne veilig op heel slijkerige poel en liep zijn sandalen uit. Nog net kon hij zijn evenwicht houden, wat een geluk.

Ze kwamen een man tegen die een krabbenvanger was en hen leerde hoe het vak echt in z’n werk ging. Rits en Karen kwamen ook even een kijkje nemen. Jonas moest wel 5 dalasi betalen voor enkele krabben die we uiteindelijk hebben vrijgelaten.
We vertrokken met de bus van Ibrahim naar de supermarkt om nog enkele inkopen te doen. Daarna reden we richting Kerr Sering om daar een frisse douche te nemen en nog wat te kaarten.
s’Avonds kregen we ook nog even een stroompanne, een heel normale zaak, hier in The Gambia, dat een hele straat even zonder stroom zit.
Maar nu is het tijd om eens goed uit te rusten dus, slaapwel.

Door Bjorn Torfs