maandag 23 juni 2008
Dag 10, 11 en 12
Dag 10, Vrijdag 20 juni
Na een stevig ontbijt vertrokken we naar de school om onze beloofde voetbalwedstrijd te spelen. We moesten nog eventjes wachten want onze tegenspelers hadden nog even examen. Dus begonnen wij alvast maar aan de opwarming.
Plots stond het schoolplein vol met leerlingen, allemaal supporters van de Gambiaanse ploeg en wij … wij hadden onze Bob. Let the games begin! Met kapitein Andy en als trainer/speler starten we de match. Thomas zette meteen een scherpe sprint naar voor met gevolgd door een pas naar Andy, Andy schuift op naar voor, maar balbezit voor de tegenspeler. Thomas kruipt naar voor en tikt de bal weg, past naar Jonas, deze schuift naar voor schiet en schiet op doel, maar miste net! De bal wordt uitgetrapt. Bob stopt de bal voor z’n neus, snelle pas naar Jonas, maar hij verliest de bal. De tegenspeler doet een stevige counter en scoort, 1- 0 voor de Gambianen.
De wedstrijd vorderde en het werd al snel 2-0 voor de Gambianen. Vlak voor het einde maakte snelle Bob er nog een 2-1 van. Wat een wedstrijd, iedereen was doodop door het warme weer.
Na de match gingen we normaal gezien verder werken aan het speeltoestel, maar de elektriciteit viel uit en konden we de accu van de schroefmachine niet meer opladen, ook de kolomboormachine werkte dus niet meer.
Op de middag weer rijst met vis en een paar worteltjes. Jonas had een hevige hongeraanval gekregen na zo’n wedstrijdje voetbal.
We vertrokken nu naar de souvenirs winkeltjes, Bob ging samen met nog een paar leerlingen naar het internetcafé. De rest probeerde de prijzen van de souvenirs steeds meer naar beneden te krijgen.
De dagen vliegen allemaal hier heel snel voorbij en alles komt mooi tot z’n recht. We hebben hier al veel van hun cultuur en hun leefgewoontes kunnen opsnuiven. Gambia is een heel aangename plaats en ik denk dat we het hier allemaal wel een beetje gaan missen. We hebben ook elkaar beter leren kennen, niet als leraar -leerling, maar als één hechte groep. Daarom is Gambia, THE SMILING COAST!
Deze avond is het tijd om uit te gaan, om het nachtleven van Gambia te verkennen.
De plaats;van dit hele gebeuren is discotheek Totties, waar men uitsluitend R’nB, hiphop of reggea draait.
We kwamen binnen, bestelden snel een drankje en ‘beetje bij beetje’ vertrokken we allemaal richting de dansvloer.
Het werd een heel gezellige avond, waarbij Thomas de enige was die in de smaak viel bij de plaatselijke vrouwen.
Een goede nachtrust hadden wed nu wel verdient. En Thomas, die zal wel goed dromen deze nacht.
Dag 11, Zaterdag 21 juni
We werden wakker, zoals gewoonlijk. We aten ons ontbijt, zoals gewoonlijk. We gingen naar de garage, zoals … we niet altijd gewoon waren. Alle straten stonden onder water door de hevige regenval (lees: storm) van vannacht. We hebben rare dingen moeten doen om al deze modderpoelen te ontwijken.
Aangekomen aan de school werkten we verder aan het speeltuig. Ondertussen haalde Jonas en Sofie; een katrol, een emmer, enkele touwen, moeren, twee draadstangen én een ‘nieuwe’ rugzak voor Bjorn omdat bij z’n kleine rugzak de ritssluiting het had begeven. De anderen maakten intussen de zitjes en het tafeltje voor op het grote plateau. Ook nog werden alle verbindingen verstevigd met draadstangen. De kleine platformpjes waren nu ook af.
Nog 1 dagje goed doorwerken en de hele constructie is klaar. We vragen ons alleen af, of het wel gaat lukken om deze zware constructie tot bij de kleuterschool te krijgen. De directeur heeft ons beloofd om alles te regelen qua vervoer.
Dag 12, Zondag 22 juni
Omdat het vandaag zondag is, werkten we niet aan de speeltuin, maar gingen we met Ibrahim naar het Abuko natuurpark. Daar aangekomen wandelden we door een soort van jungle.Een dicht begroeide bos met heel veel prachtige fauna en flora. Apen, vogels, hagedissen, hyena’s, …, teveel om op te noemen eigenlijk.
We wandelden terug het natuurpark uit en reden verder naar Lamin Lodge, een grootwatergebied met heel veel Gambiaanse boten en zeiljachten. Maar eerst gingen we terras binnenin de vorm van een paalwoning. Daar aten we ons buikje rond en deden we achtera enkele interviews om te weten te komen hoe iedereen de Gambia -reis beleefde
Iedereen vertelde zijn of haar mening over de reis van Gambia. Wat waren de hoogtepunten van je reis? Wat vond je minder en wat eet je eerst als je thuis bent? Wat vond je van begeleiding? En nog zo van die moeilijke vragen.
Jasper, Jonas, Andy, Glenn, Sofie en Bjorn gingen een tochtje maken met de boot. De rest wachtte ons terug aan de oever op.We kwamen spijtig genoeg geen nijlpaard of zeekoe tegen maar het uitzicht was wel prachtig. We vaarden langs de mangroves en dat was hier niet mis. In deze mangroves komen de vogels voor de zon.
Wederom een prachtige ervaring rijker, hier in the Gambia.
Door Bjorn Torfs
Na een stevig ontbijt vertrokken we naar de school om onze beloofde voetbalwedstrijd te spelen. We moesten nog eventjes wachten want onze tegenspelers hadden nog even examen. Dus begonnen wij alvast maar aan de opwarming.
Plots stond het schoolplein vol met leerlingen, allemaal supporters van de Gambiaanse ploeg en wij … wij hadden onze Bob. Let the games begin! Met kapitein Andy en als trainer/speler starten we de match. Thomas zette meteen een scherpe sprint naar voor met gevolgd door een pas naar Andy, Andy schuift op naar voor, maar balbezit voor de tegenspeler. Thomas kruipt naar voor en tikt de bal weg, past naar Jonas, deze schuift naar voor schiet en schiet op doel, maar miste net! De bal wordt uitgetrapt. Bob stopt de bal voor z’n neus, snelle pas naar Jonas, maar hij verliest de bal. De tegenspeler doet een stevige counter en scoort, 1- 0 voor de Gambianen.
De wedstrijd vorderde en het werd al snel 2-0 voor de Gambianen. Vlak voor het einde maakte snelle Bob er nog een 2-1 van. Wat een wedstrijd, iedereen was doodop door het warme weer.
Na de match gingen we normaal gezien verder werken aan het speeltoestel, maar de elektriciteit viel uit en konden we de accu van de schroefmachine niet meer opladen, ook de kolomboormachine werkte dus niet meer.
Op de middag weer rijst met vis en een paar worteltjes. Jonas had een hevige hongeraanval gekregen na zo’n wedstrijdje voetbal.
We vertrokken nu naar de souvenirs winkeltjes, Bob ging samen met nog een paar leerlingen naar het internetcafé. De rest probeerde de prijzen van de souvenirs steeds meer naar beneden te krijgen.
De dagen vliegen allemaal hier heel snel voorbij en alles komt mooi tot z’n recht. We hebben hier al veel van hun cultuur en hun leefgewoontes kunnen opsnuiven. Gambia is een heel aangename plaats en ik denk dat we het hier allemaal wel een beetje gaan missen. We hebben ook elkaar beter leren kennen, niet als leraar -leerling, maar als één hechte groep. Daarom is Gambia, THE SMILING COAST!
Deze avond is het tijd om uit te gaan, om het nachtleven van Gambia te verkennen.
De plaats;van dit hele gebeuren is discotheek Totties, waar men uitsluitend R’nB, hiphop of reggea draait.
We kwamen binnen, bestelden snel een drankje en ‘beetje bij beetje’ vertrokken we allemaal richting de dansvloer.
Het werd een heel gezellige avond, waarbij Thomas de enige was die in de smaak viel bij de plaatselijke vrouwen.
Een goede nachtrust hadden wed nu wel verdient. En Thomas, die zal wel goed dromen deze nacht.
Dag 11, Zaterdag 21 juni
We werden wakker, zoals gewoonlijk. We aten ons ontbijt, zoals gewoonlijk. We gingen naar de garage, zoals … we niet altijd gewoon waren. Alle straten stonden onder water door de hevige regenval (lees: storm) van vannacht. We hebben rare dingen moeten doen om al deze modderpoelen te ontwijken.
Aangekomen aan de school werkten we verder aan het speeltuig. Ondertussen haalde Jonas en Sofie; een katrol, een emmer, enkele touwen, moeren, twee draadstangen én een ‘nieuwe’ rugzak voor Bjorn omdat bij z’n kleine rugzak de ritssluiting het had begeven. De anderen maakten intussen de zitjes en het tafeltje voor op het grote plateau. Ook nog werden alle verbindingen verstevigd met draadstangen. De kleine platformpjes waren nu ook af.
Nog 1 dagje goed doorwerken en de hele constructie is klaar. We vragen ons alleen af, of het wel gaat lukken om deze zware constructie tot bij de kleuterschool te krijgen. De directeur heeft ons beloofd om alles te regelen qua vervoer.
Dag 12, Zondag 22 juni
Omdat het vandaag zondag is, werkten we niet aan de speeltuin, maar gingen we met Ibrahim naar het Abuko natuurpark. Daar aangekomen wandelden we door een soort van jungle.Een dicht begroeide bos met heel veel prachtige fauna en flora. Apen, vogels, hagedissen, hyena’s, …, teveel om op te noemen eigenlijk.
We wandelden terug het natuurpark uit en reden verder naar Lamin Lodge, een grootwatergebied met heel veel Gambiaanse boten en zeiljachten. Maar eerst gingen we terras binnenin de vorm van een paalwoning. Daar aten we ons buikje rond en deden we achtera enkele interviews om te weten te komen hoe iedereen de Gambia -reis beleefde
Iedereen vertelde zijn of haar mening over de reis van Gambia. Wat waren de hoogtepunten van je reis? Wat vond je minder en wat eet je eerst als je thuis bent? Wat vond je van begeleiding? En nog zo van die moeilijke vragen.
Jasper, Jonas, Andy, Glenn, Sofie en Bjorn gingen een tochtje maken met de boot. De rest wachtte ons terug aan de oever op.We kwamen spijtig genoeg geen nijlpaard of zeekoe tegen maar het uitzicht was wel prachtig. We vaarden langs de mangroves en dat was hier niet mis. In deze mangroves komen de vogels voor de zon.
Wederom een prachtige ervaring rijker, hier in the Gambia.
Door Bjorn Torfs
vrijdag 20 juni 2008
Nog enkele foto's
Ik had graag nog enkele foto's meer op de site willen zetten, maar door problemen met het internet was dit helaas niet mogelijk. Na het weekend zal ik nog eens een poging ondernemen.
Alvast bedankt voor de vele reacties.
Tot later
Dag 6, 7, 8 en 9
Dag 6, maandag 16 juni
Onze 2de dag in Jimbana park.Vandaag stonden we iets later op, wegens slaapgebrek. We aten een goed ontbijt en namen al ons materiaal terug mee. Bjorn en Jasper kochten een djembe. De rest van de groep gingen deze later kopen omdat er hier maar vier stuks waren. We vertrokken eerst naar een kleuterschool in het kleine dorpje, Backalarr. Daar lieten we wat spullen zoals petten, zonnebrillen en kleurpotloden achter. De directeur was ons daar heel erg dankbaar voor, we mochten zelfs in zijn gastenboek onze naam schrijven.
Niet veel later vertrokken we naar de plaats van Kunta Kinte gevangen was genomen, naar het slaveneiland met kanonnen en dikke kasteelmuren. De slaven werden met een boot naar dit eilandje gebracht. De slaven konden hun vrijheid terug winnen door naar de overkant te zwemmen, maar dit was dan een zwemlengte van drie mijl, met sterke golven … dus werd het allemaal hun dood. Met een boot zijn we dan naar het eiland gegaan en een gids leide ons rond op het eiland. Het was machtig om hier rond te lopen en te beleven hoe deze slaven hadden moeten afzien, verschrikkelijk!
Na een bezoek aan het eiland stond een bezoek aan het slavenmuseum op het programma. Daar zagen we ook enkele foto’s en schilderijen van de slaven. En een miniatuur fort, geweren van toen, boeien,… .Na dit bezoek reden nu een heel lang stukje langs de ‘bolderweg’ en kwamen daar veel kleine kinderen tegen die geld en drinken kwamen vragen. We kwamen terug aan het haventje om terug op de ferry te stappen. Brecht liet zijn dierbare sandalen even poetsen en maken. De zwarte man vroeg 200 Dalasi, er ontstond bijna een knokpartij toen Brecht ‘maar’ 100 Dalasi gaf. We reden de ferry op met de bus van Ibrahim en vaarden terug naar Banjul, de hoofdstad van The Gambia.
Na een korte rit richting Kerr Sering hebben we onze eigen potje nog gekookt om daarna vermoeid ons bedje in te kruipen.
Slaapwel!
Dinsdag 17, juni dag 7
Rond 6 uur in de morgen hoorde je de moskee al bezig, heel gelovige mensen. Jasper en Jorne hoorden zelfs iemand die zijn tanden aan het poetsen was met een schuurborstel, achteraf bleek dat het een soort van vogel was. Maar voor de meesten was het geen probleem om terug in slaap te raken. We aten een goede tapalapa en merkten dat Thomas zijn chocopot al leeg was op vier dagen.
In de voormiddag gingen we werken aan het project
We treden het schooltje binnen, legden onze rugzak in de bureau van de schooldirecteur en staken onze handen uit de mouwen, … .
Nu begonnen we met het in elkaar zetten van de kader en de steunen. Er werd ook nog wat hout verzaagd en geschaafd. Alles gebeurd met de hand en neemt veel tijd in beslag.
Bjorn deed het schaafwerk, Thomas, Jonas en Jorne het zaagwerk en de rest was monteur. Er was ook nog hout bijgehaald en er was dus nog veel werk.
Het schroeven was ook een zware bezigheid, Jasper had zo maar even een paar schroeven in deze harde houtsoort met de hand er in gedraaid. Het middageten kwam er aan en we aten witte rijst met kool en een ‘licht sausje. Nadat we onze tong geblust hadden reden we met een bus terug naar de Kerr Sering.
Een deel ging zwemmen maar Bjorn en Glenn besloten om in de appartementen te blijven.
Na het zwemmen stapten we naar een restaurant. Bjorn en Brecht kwamen er ook aan om te eten maar Glenn had nog wat buikpijn, dus bleef hij maar in het appartement. We aten daar een smakelijke menu en ook nog als dessert een ijsje.
Na een lekkere maaltijd reden we terug naar de Kerr sering om daar nog wat bij de praten, te kaarten en … te slapen.
Woensdag 18, juni dag 8
We verblijven nu al één week en die is dus al voorbij gevlogen. Het leven gaat hiet traag, maar de tijd gaat veel te snel.
Na een stevig ontbijt is het tijd om verder te werken aan de speeltuin. We stapten naar de garage om daar een bus te nemen. De bussen hadden geen benzine meer, een klein benzineprobleem, maar dat werd al snel opgelost en er kwam dan toch nog een bus aan.
We werkten verder aan het project en er kwamen al veranderingen aan onze speeltuin, de grote planken vloer raakte zo goed als af, de steunbalken waren klaar en alles werd gezaagd, geschaafd en geschuurd met de middelen die we hadden. De schuurband van de machine was namelijk gebroken! Dus moest er met de hand geschuurd worden. Jorne monteerde nog enkele kleine platforms, de meerderheid was aan het schuren, Bjorn en Brecht waren de mannen van het schaven en Jorne die van de schaafmachine. s’ Middags aten we, wat een verassing, rijst met kool en vis. Na het eten hebben we een uurtje doorgewerkt om daarna richting zwembad te vertrekken.
Maar …, toen we wilden vertrekken en onze rugzakken wilden nemen merkte Brecht dat zijn rugzak weg was. Reispas, malariapillen, mp3-speler, boxen, zwemshort en al z’n geld. Nee, dit was geen grap van de leerlingen. We leggen normaal al onze rugzakken in het kantoor van de schooldirecteur, maar het slot van de deur was weg, dus kon iedereen die wilde, naar binnen glippen. Morgen gaat Brecht naar het consulaat om alles in orde te maken.
We reden met een busje richting het zwembad waar we gisteren waren geweest. Bjorn, Bob, Brecht en Glenn gingen daar voor de eerste maal naartoe en wisten nog niet wat hen te wachten stond. Een mooi ovalen zwembad stond hen op te wachten. Zoals de vorige keer moest iedereen een drankje nemen om gratis te kunnen zwemmen. Wat een zwembad.
Na een verfrissende duik was het tijd om onze lege magen terug te gaan vullen
We gingen ook weer naar het restaurantje waar we gisteren waren gaan eten.We aten onze ‘tonnekes’ vol zodat er geen plaats meer was voor een dessert. We vertrokken terug naar ons verblijf voor een welverdiende nachtrust.
Donderdag 19 juni, dag 9
We stonden allemaal op, de ene al wat beter dan de andere, een paar met maagpijn, maar dat ging wel over na een pilletje. Brecht moest vandaag naar het consulaat om al het papierwerk in orde te laten maken. We wandelden naar de garage (vertrekplaats van de kleine busjes) om daar te vertrekken naar de school waar we ons project kunnen afwerken. We konden niet allemaal in één bus dus splitsten we in twee groepjes. Het tweede groepje dat wilde vertrekken had even pech. De bus kreeg plots een klapband, een hele lap rubber van de band af. Dus namen ze snel een ander busje.
Vandaag gingen we normaal voetballen met de leerlingen van Gambia, maar nu de rugzak van Brecht weg wilden ze niet meer, uit respect, dus voetballen we morgen. De schooldirecteur was volop bezig met het in orde te maken van deze diefstal, ruim geschat zat er in de rugzak een waarde van zo’n 1000€ in. Een heel spijtige zaak.
Dus werkten we verder aan ons project. Vandaag maakten we de inkepingen in het onderstel dat in de grond moest komen. We zaagden de uitsparingen weg en bewerkten vervolgens met de beitel de uitsparing verder uit. Jorne heeft vandaag letterlijk en figuurlijk, het zweet uit z’n lijf gewerkt. Hij was de man die het schaafmachientje de baas kon. De rest monteerde de plateau zodat die met z’n pootjes op de grond kon staan.
Het project begint al wat vorm te krijgen, maar het vervoeren naar de kleuterschool, ja, dat blijft nog een groot vraagteken.
We bevestigden ook al een miniplateau aan de grote met enkele schroeven. Morgen vervolgen de andere drie.
Na het middageten kwam Ibrahim ons oppikken om de ‘Sandplover’ te rijden. Een hut op het strand waar je heel goedkoop, maar heel lekker kan eten.
Bjorn en Thomas waren aan het relaxen en andy speelde met Ibrahim met de kaarten. Een tijdje later kwamen Brecht en Sofie van het consulaat met verslag dat ze de papieren in orde gingen maken.
Jasper en Bjorn gingen krabben proberen te vangen, een spel waar je heel veel geduld voor moet hebben.
Na een tijdje kwam ons avondmaal op de tafel. Samen met een beetje kattengezang, ja het zat daar echt vol met Afrikaanse katten in het restaurantje.
Jasper, Bjorn en Jorne gingen enkele krabben proberen te vangen.
Jasper was als het ware Indiana Jhones! Hij ging op krabbenjacht terwijl Bjorn en Jorne veilig op heel slijkerige poel en liep zijn sandalen uit. Nog net kon hij zijn evenwicht houden, wat een geluk.
Ze kwamen een man tegen die een krabbenvanger was en hen leerde hoe het vak echt in z’n werk ging. Rits en Karen kwamen ook even een kijkje nemen. Jonas moest wel 5 dalasi betalen voor enkele krabben die we uiteindelijk hebben vrijgelaten.
We vertrokken met de bus van Ibrahim naar de supermarkt om nog enkele inkopen te doen. Daarna reden we richting Kerr Sering om daar een frisse douche te nemen en nog wat te kaarten.
s’Avonds kregen we ook nog even een stroompanne, een heel normale zaak, hier in The Gambia, dat een hele straat even zonder stroom zit.
Maar nu is het tijd om eens goed uit te rusten dus, slaapwel.
Door Bjorn Torfs
Onze 2de dag in Jimbana park.Vandaag stonden we iets later op, wegens slaapgebrek. We aten een goed ontbijt en namen al ons materiaal terug mee. Bjorn en Jasper kochten een djembe. De rest van de groep gingen deze later kopen omdat er hier maar vier stuks waren. We vertrokken eerst naar een kleuterschool in het kleine dorpje, Backalarr. Daar lieten we wat spullen zoals petten, zonnebrillen en kleurpotloden achter. De directeur was ons daar heel erg dankbaar voor, we mochten zelfs in zijn gastenboek onze naam schrijven.
Niet veel later vertrokken we naar de plaats van Kunta Kinte gevangen was genomen, naar het slaveneiland met kanonnen en dikke kasteelmuren. De slaven werden met een boot naar dit eilandje gebracht. De slaven konden hun vrijheid terug winnen door naar de overkant te zwemmen, maar dit was dan een zwemlengte van drie mijl, met sterke golven … dus werd het allemaal hun dood. Met een boot zijn we dan naar het eiland gegaan en een gids leide ons rond op het eiland. Het was machtig om hier rond te lopen en te beleven hoe deze slaven hadden moeten afzien, verschrikkelijk!
Na een bezoek aan het eiland stond een bezoek aan het slavenmuseum op het programma. Daar zagen we ook enkele foto’s en schilderijen van de slaven. En een miniatuur fort, geweren van toen, boeien,… .Na dit bezoek reden nu een heel lang stukje langs de ‘bolderweg’ en kwamen daar veel kleine kinderen tegen die geld en drinken kwamen vragen. We kwamen terug aan het haventje om terug op de ferry te stappen. Brecht liet zijn dierbare sandalen even poetsen en maken. De zwarte man vroeg 200 Dalasi, er ontstond bijna een knokpartij toen Brecht ‘maar’ 100 Dalasi gaf. We reden de ferry op met de bus van Ibrahim en vaarden terug naar Banjul, de hoofdstad van The Gambia.
Na een korte rit richting Kerr Sering hebben we onze eigen potje nog gekookt om daarna vermoeid ons bedje in te kruipen.
Slaapwel!
Dinsdag 17, juni dag 7
Rond 6 uur in de morgen hoorde je de moskee al bezig, heel gelovige mensen. Jasper en Jorne hoorden zelfs iemand die zijn tanden aan het poetsen was met een schuurborstel, achteraf bleek dat het een soort van vogel was. Maar voor de meesten was het geen probleem om terug in slaap te raken. We aten een goede tapalapa en merkten dat Thomas zijn chocopot al leeg was op vier dagen.
In de voormiddag gingen we werken aan het project
We treden het schooltje binnen, legden onze rugzak in de bureau van de schooldirecteur en staken onze handen uit de mouwen, … .
Nu begonnen we met het in elkaar zetten van de kader en de steunen. Er werd ook nog wat hout verzaagd en geschaafd. Alles gebeurd met de hand en neemt veel tijd in beslag.
Bjorn deed het schaafwerk, Thomas, Jonas en Jorne het zaagwerk en de rest was monteur. Er was ook nog hout bijgehaald en er was dus nog veel werk.
Het schroeven was ook een zware bezigheid, Jasper had zo maar even een paar schroeven in deze harde houtsoort met de hand er in gedraaid. Het middageten kwam er aan en we aten witte rijst met kool en een ‘licht sausje. Nadat we onze tong geblust hadden reden we met een bus terug naar de Kerr Sering.
Een deel ging zwemmen maar Bjorn en Glenn besloten om in de appartementen te blijven.
Na het zwemmen stapten we naar een restaurant. Bjorn en Brecht kwamen er ook aan om te eten maar Glenn had nog wat buikpijn, dus bleef hij maar in het appartement. We aten daar een smakelijke menu en ook nog als dessert een ijsje.
Na een lekkere maaltijd reden we terug naar de Kerr sering om daar nog wat bij de praten, te kaarten en … te slapen.
Woensdag 18, juni dag 8
We verblijven nu al één week en die is dus al voorbij gevlogen. Het leven gaat hiet traag, maar de tijd gaat veel te snel.
Na een stevig ontbijt is het tijd om verder te werken aan de speeltuin. We stapten naar de garage om daar een bus te nemen. De bussen hadden geen benzine meer, een klein benzineprobleem, maar dat werd al snel opgelost en er kwam dan toch nog een bus aan.
We werkten verder aan het project en er kwamen al veranderingen aan onze speeltuin, de grote planken vloer raakte zo goed als af, de steunbalken waren klaar en alles werd gezaagd, geschaafd en geschuurd met de middelen die we hadden. De schuurband van de machine was namelijk gebroken! Dus moest er met de hand geschuurd worden. Jorne monteerde nog enkele kleine platforms, de meerderheid was aan het schuren, Bjorn en Brecht waren de mannen van het schaven en Jorne die van de schaafmachine. s’ Middags aten we, wat een verassing, rijst met kool en vis. Na het eten hebben we een uurtje doorgewerkt om daarna richting zwembad te vertrekken.
Maar …, toen we wilden vertrekken en onze rugzakken wilden nemen merkte Brecht dat zijn rugzak weg was. Reispas, malariapillen, mp3-speler, boxen, zwemshort en al z’n geld. Nee, dit was geen grap van de leerlingen. We leggen normaal al onze rugzakken in het kantoor van de schooldirecteur, maar het slot van de deur was weg, dus kon iedereen die wilde, naar binnen glippen. Morgen gaat Brecht naar het consulaat om alles in orde te maken.
We reden met een busje richting het zwembad waar we gisteren waren geweest. Bjorn, Bob, Brecht en Glenn gingen daar voor de eerste maal naartoe en wisten nog niet wat hen te wachten stond. Een mooi ovalen zwembad stond hen op te wachten. Zoals de vorige keer moest iedereen een drankje nemen om gratis te kunnen zwemmen. Wat een zwembad.
Na een verfrissende duik was het tijd om onze lege magen terug te gaan vullen
We gingen ook weer naar het restaurantje waar we gisteren waren gaan eten.We aten onze ‘tonnekes’ vol zodat er geen plaats meer was voor een dessert. We vertrokken terug naar ons verblijf voor een welverdiende nachtrust.
Donderdag 19 juni, dag 9
We stonden allemaal op, de ene al wat beter dan de andere, een paar met maagpijn, maar dat ging wel over na een pilletje. Brecht moest vandaag naar het consulaat om al het papierwerk in orde te laten maken. We wandelden naar de garage (vertrekplaats van de kleine busjes) om daar te vertrekken naar de school waar we ons project kunnen afwerken. We konden niet allemaal in één bus dus splitsten we in twee groepjes. Het tweede groepje dat wilde vertrekken had even pech. De bus kreeg plots een klapband, een hele lap rubber van de band af. Dus namen ze snel een ander busje.
Vandaag gingen we normaal voetballen met de leerlingen van Gambia, maar nu de rugzak van Brecht weg wilden ze niet meer, uit respect, dus voetballen we morgen. De schooldirecteur was volop bezig met het in orde te maken van deze diefstal, ruim geschat zat er in de rugzak een waarde van zo’n 1000€ in. Een heel spijtige zaak.
Dus werkten we verder aan ons project. Vandaag maakten we de inkepingen in het onderstel dat in de grond moest komen. We zaagden de uitsparingen weg en bewerkten vervolgens met de beitel de uitsparing verder uit. Jorne heeft vandaag letterlijk en figuurlijk, het zweet uit z’n lijf gewerkt. Hij was de man die het schaafmachientje de baas kon. De rest monteerde de plateau zodat die met z’n pootjes op de grond kon staan.
Het project begint al wat vorm te krijgen, maar het vervoeren naar de kleuterschool, ja, dat blijft nog een groot vraagteken.
We bevestigden ook al een miniplateau aan de grote met enkele schroeven. Morgen vervolgen de andere drie.
Na het middageten kwam Ibrahim ons oppikken om de ‘Sandplover’ te rijden. Een hut op het strand waar je heel goedkoop, maar heel lekker kan eten.
Bjorn en Thomas waren aan het relaxen en andy speelde met Ibrahim met de kaarten. Een tijdje later kwamen Brecht en Sofie van het consulaat met verslag dat ze de papieren in orde gingen maken.
Jasper en Bjorn gingen krabben proberen te vangen, een spel waar je heel veel geduld voor moet hebben.
Na een tijdje kwam ons avondmaal op de tafel. Samen met een beetje kattengezang, ja het zat daar echt vol met Afrikaanse katten in het restaurantje.
Jasper, Bjorn en Jorne gingen enkele krabben proberen te vangen.
Jasper was als het ware Indiana Jhones! Hij ging op krabbenjacht terwijl Bjorn en Jorne veilig op heel slijkerige poel en liep zijn sandalen uit. Nog net kon hij zijn evenwicht houden, wat een geluk.
Ze kwamen een man tegen die een krabbenvanger was en hen leerde hoe het vak echt in z’n werk ging. Rits en Karen kwamen ook even een kijkje nemen. Jonas moest wel 5 dalasi betalen voor enkele krabben die we uiteindelijk hebben vrijgelaten.
We vertrokken met de bus van Ibrahim naar de supermarkt om nog enkele inkopen te doen. Daarna reden we richting Kerr Sering om daar een frisse douche te nemen en nog wat te kaarten.
s’Avonds kregen we ook nog even een stroompanne, een heel normale zaak, hier in The Gambia, dat een hele straat even zonder stroom zit.
Maar nu is het tijd om eens goed uit te rusten dus, slaapwel.
Door Bjorn Torfs
dinsdag 17 juni 2008
Dag 4 en dag 5
Dag 4, Zaterdag 14 juni
We kropen zoals elke morgen uit ons bed met een brede glimlach. We namen een goed ontbijt, enkele rek en strek oefeningen, want het wordt in de voormiddag werkendag!
Glenn nagelde een ‘paar’ platforms in elkaar, Bjorn schaafde het hout met de vlakschaafmachine , Jasper schuurde het hout, Jorne zaagde de planken met de Sint-Jozefzaag, Brecht deed het ‘grote denkwerk’, Andy, Jonas en Karen schaafden het hout met de handschaaf, Thomas was aan het vogelen met een vogeltje, Tja … hij had er al een hechte band mee. Tenslotte hielp Bob de bouwer of beter gezegd Bob Marley, heel het project in het oog of alles goed verliep.
s’ Middags aten we een soort van spagetti met tomatensaus met tapalapa (bijnaam van Brecht of ook gewoon een mini stokbrood). En als dessert kregen we een soort van drinkyoghurt. Iets heel zoets, een geelkleurige lopende massa en met een vleugje bananensmaak, boababjuice genaamd..
In de namiddag vertokken we met Ibrahim richting Kartung, een doprje meer in het zuiden van Gambia
We moesten door een straatje vol met wespen. Andy kreeg van een wesp een steek. Een hele verdikking op de enkel, maar dat kwam nog goed na dat hij er wat zalf op smeerde.
We liepen ( slenterden ) ook nog door een voetbalplein waar geen enkel sprietje gras op stond.
Iets verderop stonden de typische Afrikaanse hutjes. Er waren ook veel varkens en palmbomen in dit dorpje. Zo leerden we de techniek om in zo’n palmboom te klimmen, allé …dat probeerden we toch. De klimmende klimmers waren; Andy, Bob, Jonas, Brecht en nog enkele. Maar of we hoog klommen was een andere vraag. Na de beklimming wandelden we nog even rond en gingen daarna terug naar Kerr sering, maar!!!! PLOTS! Onderweg begon de bus van Ibrahim het te begeven. Het begon hevig te schudden, net of hij in de verkeerde versnelling aan het rijden was. Ineens viel de motor stil. De benzine was op! Daar stonden we dan aan de kant. Ondertussen liep de vriend van Ibrahim op zoek naar benzine. Wachten, wachten en nog eens wachten en het werd er niet frisser op. Na lange tijd kwam hij eindelijk terug met de benzine.
We gingen nog even de supermarkt binnen om wat water en eten te kopen, Thomas denk aan de lijn, hé! Daarna maakte Bobby voor ons het eten klaar in kerrsering. Wat hebben wij een goede leerkracht meegekregen, en het smaakte nog ook! Daarna was het de afwas. We hadden drie nieuwe afwasmachines gekocht. Een Glennmachien, een Ritsmachien, en een Bjornmachien. Allemaal van de beste kwaliteit. Na de afwas werd er nog wat gekaart en daarna kropen we allemaal in ons bedje.
Dag 5, zondag 15 juni
Vandaag vertrokken we naar een heel afgelegen plaats, het Jimbana park. Eerst gingen we met Ibrahim, onze vaste koerier, naar het stadion van The Gambia. Daar kregen we een training te zien van de Gambiaanse voetbalploeg op hoogste niveau. Het was heel warm, ongelofelijk dat de spelers in zo’n hitte kunnen trainen. Thomas was helemaal in de wolken. Ook wanneer hij met speler ‘nummer
Maar we gingen niet alleen voor deze speler naar hier. Paul Put, trainer met Belgische nationaliteit die live training gaf in The Gambia. Ook met hem mochten we op de foto.
Paul Put bedankte ons en heette ons altijd van harte welkom.
We reden verder naar het Jimbana Park maar passeerden eerst langs de hoofdstad Banjul, waar opmerkelijk veel kraampjes stonden en grote gebouwen. Het was er niet heel erg druk omdat het zondag was. We gingen ook nog even naar de markt.
Na een korte ‘shopping-trip’ reden dus verder naar de ferry, waar tijdens het wachten langs alle kanten werden aangevallen door sieradenverkopers. Bling-bling. Thomas kon die mooie spulletjes niet weerstaan en liet zich verleiden door een T-shirt van de voetbalploeg van Gambia. Toen onze boot aankwam reden we met de bus de ferry op. We gingen helemaal bovenaan in het zonnetje zitten. ‘Brecht speelde met enkele Gambianen een potje djembé. Het was redelijk warm aan het worden en de meesten namen een zakje met ijs in beslag voor een kleine twee Dalasi. We kwamen aan de overkant aan en reden samen met Ibrahim naar het Jimbana Park, een soort van natuurpark dat ligt in Backalarr. Het was nog wel een heel eindje rijden over een typisch Afrikaanse zandweg vooraleer we in het park aankwamen.
Aangekomen bij Jimbana park viel ons vooral de rust en stilte op. Nergens in Belgie zal je een plaats vinden waar je absolute stilte vindt. Geen auto’s, geen vliegtuigen,… alleen maar pure stilte.
Brecht heeft heel de tijd djembe gespeeld, Thomas heeft heel de tijd gevoetbald en Glenn heeft de hele tijd … geslapen. Na een gezellig Afrikaanse feestnacht zijn we dan allemaal gaan slapen.
Slaap wel. Gambia is the best!
Door Bjorn Torfszaterdag 14 juni 2008
Dag 3
Vrijdag 13 juni
In de ochtend merkten we dat Andy was blijven slapen bij het appartement van Glenn, Jonas, Brecht en Bjorn, omdat hij na de pokeravond niet meer op zijn verblijf raakte, ja de poorten waren al gesloten. Na een goed ontbijt vertrokken we met Ibrahim (onze chauffeur) naar de school waar we de speeltuin gaan bouwen. Daar namen we de leerkracht mee van de Gambiaanse school om het hout te gaan halen.
We kwamen aan bij de houthandel, kochten daar het nodige hout en laden het op ons busje.
Terug in de school legde de praktijkleraar van de Gambiaanse school uit hoe we de planken met de hand moesten doorzagen, afkorten en langszagen met de Sint-Jozefzaag. Daarna moest het hout geschaaft worden met de hand elke zijde moest worden gevlakt. Sommige stukken werden met een kleine vlakschaafmachine bewerkt. Ook wij leerlingen van het Damiaan instituut hielpen bij dit werk, daarvoor waren we ook gekomen tenslotte.
Na stevig werken komt natuurlijk een stevige, typisch Afrikaanse, maaltijd bestaande uit veel rijst, vis, maniok en kool. Al het eten wordt geserveerd in een grootte schaal, waar we dan allemaal gezellig rond gaan zitten. Kijk maar op onderstaande foto’s.
Na onze maaltijd zijn we richting Bakau gereden om daar naar ‘de heilige krokodillen’ te gaan kijken. Dit is een park waar zo’n 80 krokodillen vrij rondlopen en waar je ze zelfs kan aanraken.
Na een kort bezoek aan enkele souveniershops zijn we doorgereden naar een prachtig strand waar we wat konden voetballen of zwemmen in de oceaan.
De dag hebben we afgesloten een gezellig restaurant waar Thomas zijn eigen eens heeft laten gaan in de kunst van het ‘spicy food’.
De foto's komen iets later omdat de verbinding nogal aan de trage kant is, maar zo is alles hier in the Gambia
tot snel.
In de ochtend merkten we dat Andy was blijven slapen bij het appartement van Glenn, Jonas, Brecht en Bjorn, omdat hij na de pokeravond niet meer op zijn verblijf raakte, ja de poorten waren al gesloten. Na een goed ontbijt vertrokken we met Ibrahim (onze chauffeur) naar de school waar we de speeltuin gaan bouwen. Daar namen we de leerkracht mee van de Gambiaanse school om het hout te gaan halen.
We kwamen aan bij de houthandel, kochten daar het nodige hout en laden het op ons busje.
Terug in de school legde de praktijkleraar van de Gambiaanse school uit hoe we de planken met de hand moesten doorzagen, afkorten en langszagen met de Sint-Jozefzaag. Daarna moest het hout geschaaft worden met de hand elke zijde moest worden gevlakt. Sommige stukken werden met een kleine vlakschaafmachine bewerkt. Ook wij leerlingen van het Damiaan instituut hielpen bij dit werk, daarvoor waren we ook gekomen tenslotte.
Na stevig werken komt natuurlijk een stevige, typisch Afrikaanse, maaltijd bestaande uit veel rijst, vis, maniok en kool. Al het eten wordt geserveerd in een grootte schaal, waar we dan allemaal gezellig rond gaan zitten. Kijk maar op onderstaande foto’s.
Na onze maaltijd zijn we richting Bakau gereden om daar naar ‘de heilige krokodillen’ te gaan kijken. Dit is een park waar zo’n 80 krokodillen vrij rondlopen en waar je ze zelfs kan aanraken.
Na een kort bezoek aan enkele souveniershops zijn we doorgereden naar een prachtig strand waar we wat konden voetballen of zwemmen in de oceaan.
De dag hebben we afgesloten een gezellig restaurant waar Thomas zijn eigen eens heeft laten gaan in de kunst van het ‘spicy food’.
De foto's komen iets later omdat de verbinding nogal aan de trage kant is, maar zo is alles hier in the Gambia
tot snel.
vrijdag 13 juni 2008
Dag 1 en Dag 2
Woensdag 11 juni
Waneer iedereen een laatste knuffel en kusje heeft gekregen van mama en papa konden we met pak en zak naar het perron vertrekken. Trein naar Amsterdam, vlieghaven Schiphol. Roltrappen naar boven, onder , links, rechts, we moesten alle kanten uit.
Na 6 uur vliegen zette de piloot eindelijk de landing in, en dan was het zover, snel enkele gegevens noteren en onze koffers halen.
August stond ons al op te wachten om met zijn bus ons naar het appartement, Kerr sering, te brengen. Het was dan ook zalig om het landschap te trotseren, het was muisstil in de bus, iedereen genoot ervan.
We reden door enkele zandweggetjes om zo tot aan onze verblijfplaats te kunnen geraken
Eens in het appartement lieten we 50 Euro omwisselen in Dalasi.
Die avond hebben we onze eerste maaltijd in Gambia gekregen. 1400 Dalasi voor 12 personen, een spotprijs als je weet dat 1400 Dalasi overeenkomt met 44 euro…4 euro per persoon voor een hoofdgerecht en een drankje. Spotgoedkoop!
Na het ontbijt zijn we richting Bakoteh gereden om daar kennis te gaan maken met de andere schrijnwerkers. Na een introductie van de directeur hebben we een rondleiding gekregen in de ateliers en hebben we de plannen besproken voor de bouw van de speeltoestellen.
Wanneer het eens geraakt waren over de keuze van het speeltoestel, zijn we rechtstreeks naar een houthandel in Serekunda gereden om het geschikte hout te gaan uitkiezen en de hoeveelheid te gaan bepalen.
De houtsoort waar we mee gaan werken is Mahogany, oftewel ‘red wood’, zoals de mensen het hier noemen. We waren zeer onder de indruk van de prijs van het hout.
Wij dachten dat het veel ging kosten omdat het toch een tropische houtsoort is, maar naar Belgische normen was het hout hier spotgoedkoop.
Enkele sfeerbeelden
Abonneren op:
Posts (Atom)
